Ανακοίνωσε σήμερα τα ονόματα 70 υποψηφίων που θα απαρτίζουν τον συνδυασμό του στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου για τον δήμο της Ρόδου ο γνωστός στο πανελλήνιο μέσα από τις συνεντεύξεις και καθηγητής της Μπλόφας Αλέξανδρος Κολιάδης . Σίγουρα για αλλά μία φορά μπλοφάρει, γιατί κάποιοι που είδαν τα ονόματα τους μέσα στη λίστα που είδε το φώς της δημοσιότητας και χωρίς πατρώνυμο σύμφωνα με πληροφορίες δεν έχουν ιδέα και ξαφνιάστηκαν ότι θα είναι υποψήφιοι με τον συνδυασμό του. Σίγουρα να αναμένουμε διαψεύσεις .
Απόσπασμα από την συνέντευξη του στη ΝΕΤ και στην εκπομπή ”Τζόγος και εξάρτηση”
Μια ανάσα πριν από την καταστροφή εξαιτίας του τζόγου έφθασε ένας ρόδιος συμπολίτης μας. Ο λόγος για τον γνωστό ξεναγό και μεταφραστή Αλέξανδρο Κολιάδη ο οποίος έκανε κατάθεση ψυχής στην εκπομπή της Νέας Ελληνικής Τηλεόρασης «Τζόγος και Εξάρτηση» ανοίγοντας την καρδιά του για το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετώπιζε. Πλέον προσπαθεί να το ξεπεράσει οριστικά συμμετέχοντας σε ειδικό πρόγραμμα απεξάρτησης στο οποίο κάνει συνεδρίες κάθε Δευτέρα. Ο Αλέξανδρος Κολιάδης τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστός ανά το πανελλήνιο λόγω της ενασχόλησης του ως μεταφραστής προπονητών στις ΠΑΕ Παναθηναϊκός, Ηρακλής και ΑΕΚ.
«Από 12-13 χρονών απ’ ότι θυμάμαι μου άρεσε να παίζω είτε με τους φίλους. Ηλεκτρονικά παιχνίδια και άλλα. Τότε δεν καταλάβαινα τίποτα. Ήταν ένα παιχνίδι. Μου έδινε την δυνατότητα να κερδίζω κάποια χρήματα και με αυτά νόμιζα ότι ήμουν διαφορετικός από τους υπόλοιπους»
-Ήταν κάτι που το διαφήμιζες;
«Ναι, αν όχι άμεσα, τουλάχιστον έμμεσα γιατί αν κέρδιζα κάτι μετά βγαίναμε και κέρναγα. Με αυτόν τον τρόπο ήμουν ο μάγκας της παρέας…»
-Δεν είχες παράδειγμα μέσα στο οικογενειακό σου περιβάλλον…
«Βασικά ήμουν εγώ. Μάλλον το είχα εγώ. Έχω μάθει μέσα από το πρόγραμμα ότι είναι πολύ παράγοντες. Είτε οικογενειακοί, είτε κοινωνικοί. Για εμένα δεν ήταν τίποτα από αυτά τα δύο. Ήταν κάτι άλλο. Μου άρεσε πάντα να κερδίζω. Ήμουν πολύ εγωιστής. Ακόμα και στο τάβλι…»
-Στο πρόγραμμα πόσο καιρό έχεις;
«Έχω τέσσερα χρόνια. Δεν σημαίνει ότι ήρθα και σταμάτησα να παίζω. Έκανα υποτροπές. Προσπαθούσα να μένω καθαρός, να έχω αποχή αλλά πολλές φορές δεν τα κατάφερνα. Δεν ήταν εύκολο. Ήταν ένας τρόπος ζωής για εμένα. Έχασα την ελευθερία μου. Ένιωσα και κατάλαβα αυτό που λέμε εξάρτηση. Το να ξυπνάς το πρωί και μέχρι το βράδυ ο εγκέφαλος σου να είναι κολλημένος εκεί. Τίποτα άλλο να μην σου δίνει χαρά. Να πιστεύεις ότι το μόνο που μπορεί να σε κάνει να χαρείς είναι η στιγμή που κάθεσαι να παίξεις. Είχα φθάσει σε σημείο που έπαιζα και δεν χαιρόμουνα αν έχανα ή κέρδιζα. Υπήρχαν στιγμές που χαιρόμουνα όταν έχανα. Αυτό είναι μια τζογαδόρικη διαδικασία. Το να ψάξω να βρω λεφτά, να ανταγωνιστώ, να τρέξω. Στερήθηκα το να φέρομαι σαν Αλέξανδρος…»
-Πόσα χρόνια διήρκησε αυτό;
«Όταν άρχισε να επηρεάζει την σχέση μου, Την σχέση με τους φίλους και τις παρέες μου. Έγινα μοναχικός. Σε κάνει να βρεις τρόπους για να έχεις λεφτά για να μπορείς να παίξεις. Στην αρχή όλα είναι πολύ ωραία. Στην αρχή πάντα κερδίζεις. Το πρώτο μεγάλο χρηματικό έπαθλο ήταν αυτό που με οδήγησε να πάρω μια μηχανή σε μια νύχτα. Τότε είπα ότι δεν χρειάζεται να δουλεύω. Εγώ είμαι πιο ικανός και πιο έξυπνος από τους υπόλοιπους. Μπορώ εύκολα να συντηρούμαι από αυτό και να βγάλω και αυτό. Αυτό ήταν η παγίδα. Μακάρι να είχα χάσει την πρώτη ημέρα…»